Nieuws

Nieuws
 

archief

Scouting Don Bosco Ulestraten

Nieuwspagina Archief

Home

Nieuws Aktueel

Welpen, dat zijn allemaal stoere jongens en meisjes en om dat te bewijzen gingen we allemaal een echte spokentocht lopen. Eerst samen de slaapplekken inrichten, daarna een laatste maaltijd bestaande uit zoute stengels en ranja.

Maar liefst 27 welpen liepen mee. Dat past natuurlijk nooit in de truck, dus er werden vier groepjes gemaakt: "De heksen", "De vampiers", "De weerwolven" en "De zombies". Terwijl de eerste groep onderweg was, konden de andere groepen zich bezig houden met kleurplaten kleuren en tafelvoetbal.

In de truck werd het toch wel spannend, al helemaal toen we in het donkere bos uit moesten stappen en Pieter ons opwachtte. Hij bracht ons naar een geheimzinnige locatie in het bos waar iets van een altaar stond en vuur brandde. Opeens verscheen daar een heuse heks! Een hele echte, die aarde kon laten branden en allemaal akelige dingen vertelde. Een heks, rechtstreeks ingevlogen vanuit het Valkenburgs sprookjesbos. Misschien was het uit angst, misschien als goede reden om haar volgend jaar weer te vragen, maar deze beer werd even een klein beertje en vergat zelfs foto's van haar te maken.

Waren we blij dat de heks al gegeten had, begonnen de problemen pas echt. Zij was haar toverspreuk kwijt en wij moesten die maar even gaan terughalen bij de spoken in het bos.  Als goede scouters konden we dat natuurlijk niet weigeren. Gelukkig werd het pad verlicht door kleine theelichtjes. Dat ziet er toch wel akelig uit, zo in het donker… Net op pad, springt er een heus spook zo van achter een boom voor ons. Alle welpen werden welpjes en deze grijze beer lijkwit! Het eerste spook had ONS gevonden… Onderweg door het bos nog heel wat akelige lieden tegengekomen. Het bleken er een stuk of 10 te zijn. De een nog akeliger dan de ander. De een zonder masker nog akeliger dan met, maar rond elf uur was toch echt iedereen weer terug op het HK waar de warme chocomel met slagroom en een lekkere wafel op ons wachtten. Daar wordt een beer pas vrolijk van!

Tijd voor te gaan slapen, of toch niet. Nee, eerst nog een Halloweenfilm van Mickey Mouse kijken. Lekker op de bank met chips en cola. Een uurtje later was het dan toch echt tijd voor bed. Wonder boven wonder was het om half een al rustig en iedereen sliep als een roosje, met of zonder doorntjes.

Zaterdagochtend, eerst een lekker ontbijtje, daarna bezoek van de dochter van de heks. Ook al zo'n eng figuur, maar gelukkig met goede zin. Na een ochtend bezemvliegen, heksenneuzen, Frankensteins oog lopen en mummies maken met wc papier, was het om half 12 echt tijd om naar huis te gaan. Voor 12 uur was iedereen de deur uit, het echte spoken kon beginnen…

Tot de volgende keer,

Baloe